Had ik al wel eens verteld.. (een beren verhaal)

Over onze vakanties is Canada?

Canada, en zeker British Columbia is…fantastisch. Het is alsof ze Zwitserland hebben gekloond, er vervolgens EPO, Steroïden en andere groeihormonen/ doping in hebben gestopt en het daarna daar hebben neergegooid. overweldigend mooi. en wild.

Zo waren wij voor het eerst op vakantie in Canada. op de 1e dag kregen wij onze stoere huur auto. Gratis een maatje groter, omdat de werkelijk bestelde auto “op” was.

nou ok dan maar:

na een dikke week begon Sandy flink te mokken : “Ik ben naar Canada gekomen voor 2 dingen: Walvissen en Beren. de Walvissen zijn al door het slechte weer (mist op de dag van de boottocht) door mijn neus geboord, en ik denk ook niet dat we nog een beer zien.” grmpff. mopper mopper.

Ik zei nog zo iets van: “ach lieverd, het uitzicht is toch ook mooi?” maar dat viel niet geheel goed.

Ondertussen zaten we in de auto van Vancouver via Kamloops naar Jasper National Park. we hadden zo’n 400 KM van deze reis van 600 KM onder de banden toen er opeens in mijn oor werd gegild:

STOOOOOOOOOOOOOOP!!!!!!

Ik schrok me kapot, en trapte keihard op de rem. zonder eerst te spiegelen, dus dat was een geluk dat er geen Mack of Peterbilt (grote vrachtwagens) achter ons zat. Ik was nog aan het bijkomen van mijn hartwip (ik dacht: heb ik iemand aangereden?) toen de deur aan Sandy’s kant openvloog. Sanneke stond naast de auto en zei: “een beer! een Beer! EEN BEER!” en vervolgens.. “ik ga er naar toe!”

Op dat moment schoten al de National Geographic en Discovery channel documentaires door mijn hoofd die ik door de jaren heen in mijn slapeloze nachten had bekeken. In al deze documentaires werd nooit gezegd dat de volgende dingen goede ideeën waren:

– Stop op nog geen 10 meter van een jonge Grizzly die langs de kant van de weg zit bij te komen van zijn winterslaap. (het was begin mei)
– met de ramen open en de auto vol met snoep en koek en frisdrank.
– hard “een beer!” roepen als deze op nog geen 10 meter afstand zit
-naar de WILDE beer toelopen, want hij is zo schattig.

wat wel waar was volgens deze documentaires:

– Beren zijn groot en sterk en humeurig
– Beren ruiken beter dan de gemiddelde hond
– Beren kunnen 60KM per uur lopen. berg OP.
– Beren vinden harde geluiden niet zo leuk
– Beren zijn niet knuffelbaar & lief: het zijn de grootste landroofdieren!

Toen ik deze dingen had bedacht heb ik Sandy dan ook op oud-nieuwendijkse wijze terug de auto in gevloekt. ze was in eerste instantie boos op me:

“waarom doe je nu zo, laat me nu kijken! vervelende vent!”

ikke: “omdat deze vakantie nog niet over is en dat een heel groot beest is! en omnivoor btw, dus hij eet alles. Ook Tilburgse vrouwen!”

Sandy: “Ach welnee!”

ikke: “doe nu je raam dicht!”

Sandy: “Hoezo?”

ikke: “NU. DICHT %&#@! etc (je hebt wel door wat ik zei)”
tzzzzzz..(elektrisch raam dat dicht gaat.)
-*KLIK*- (de central locking die ik op slot zet)

Sandy: “wat zit je nu te panieken? oh… ik zie het al… zeg.. komt die beer nu op ons af?”

ikke: “uhm… ja…”

Sandy: “wat doet hij nu?”

ikke: “hij probeert de buitenspiegel op te eten!”

op dat moment zag ik dus 1 bereklauw aan mijn kant tegen het raam, de andere poot stond op het spatbord, en de bek van de beer zat helemaal om de buitenspiegel heen. Ik had niet zo’n groot vertrouwen in dat ruitje, van 1/2 cm dik dat mij van 600 kilo beer scheidde…

Ikke: (licht tot gemiddeld in paniek) “ik geef ‘ns flink gas met die V6! daar schrikt hij van!”

en daar schrok hij ook van, maar hij werd er ook pissig van: hij stond op een afstandje te grommen naar de auto en te dreigen..

Opnieuw schoot er een documentaire door mijn hoofd heen, waarin een dergelijke beer een auto aanviel. en die kwam door de ruit heen. en deze beer.. zag eruit of hij dat ieder moment ook kon proberen…

dus de auto in D gezet.. en door gereden. zo’n 15 km verderop hebben we gekeken hoe dat het met de buitenspiegel was: er zaten alleen maar krassen op!

sterk spul, zo’n Fisherman’s friend Canadese auto!

.. en achteraf begreep sandy wel waarom ik haar dringend doch niet zo vriendelijk verzocht in de auto te stappen…