De bevalling..

uitgeputte maar gelukkige mama, Iris en trotse papa!

Maandag ochtend heeft Sandy (opnieuw) een hormonenshotje gekregen, rechtstreeks in de baarmoeder om de bevalling “in te leiden”. Dit was ook al op Zondag geprobeert, maar mislukt: na 1,5 uur hielden de (kunstmatige) weeën er mee op. Sandy’s lichaam was er nog niet klaar voor. op maandag leek dit ook heel lang het geval. Er was wat overleg tussen de heren medici over het wel of niet breken van haar vliezen, dit alles omdat de hartslag van de baby al vanaf donderdag wat “uitbundiger” kon. Het was niet slecht, maar ook niet echt goed.

Op dit moment (+/- 12:15 op maandag 10 september) had Sandy al last van haar buik: volgens de verpleging was dit nog niet het echte werk: dit waren enkel “harde buiken”. De heren medici waren nog druk aan het overleggen toen Sandy even ging douchen, om te kijken of dat hielp tegen de buikpijn. Ze had zich nog niet uitgekleed, of haar vliezen braken: het overleg van de medici was niet meer nodig: Sandy had het zelf al voor hen beslist!

Toen bleek ook dat het geen “harde buiken” waren, maar gewoon echte mannen vrouwen -weeën! Een oopsie voor de verpleging (die voor de rest 100% was!!) de gyneacoloog kwam nog vragen aan Sandy:gyneocolodinges

“zijn dit weeën?” Da’s altijd handig om te vragen bij een 1e kind, het antwoord was dan ook: “uhm….. -*AUW*- ik denk -*AUW*- -*pufpufpuf*- wel!” Op dit moment realiseerde hij zich dat het de 1e was, dus dat het antwoord daarom zo wazig was. Hij besloot dan ook om te verkassen naar de verloskamers.

hier werden we opgevangen door Hannelore, die we gelukkig al kenden van de vorige onderzoeken, en zij herkende ons ook. Hannelore heeft Sandy er vakkundig doorheen geholpen, tot bijna het einde: ze moest om 17:00 weg… haar kinderen wachten. hierna werd het overgenomen door de onderstaande… en ook zij had het duidelijk vaker gedaan :-)

gelukkige mama + wonder-verlosser no. 2

al met al ging Sandy als een speer: ze kwam de verloskamer binnen met 4 cm ontsluiting, (na 1 klein uur weeën) en om +/- 16:40 had zij een volledige ontsluiting.. en mocht ze gaan puffen.

daarna duurde het nog één uur… en toen: Iris!

Iris en superzuster no.15: Ifna. (die op fabi lijkt, maar dat terzijde.)

en nog iets….

de trotse Gyneacolodinges met zijn... uhm... ik bedoel Iris' moederkoek..

Categories

Lorem ipsum dolor sit amet. Nam sit amet sem. Mauris a ante.

Search